بررسی رابطه بین وضعیت اشتغال زنان با میزان سلامت اجتماعی آنان (‌مورد مطالعه زنان شهر مراغه)

هدف این پژوهش بررسی رابطه­ی بین وضعیت اشتغال زنان با میزان سلامت اجتماعی آنان در شهر مراغه می­باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات، روش تحقیق پیمایشی می­باشد. چارچوب تئوریکی تحقیق شامل نظریه کییز و رویکردهای مثبت و منفی ارتباط اشتغال و سلامت اجتماعی (انسجام اجتماعی، پذیرش اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انطباق اجتماعی و شکوفایی اجتماعی) است. جامعه آماری­ کلیه زنان بالای 25 سال شهر مراغه (40642 نفر) می­باشد و طبق فرمول کوکران برای جامعه نامحدود، حجم نمونه 380 نفر برآورد گردید. گفتنی است روش نمونه­گیری از نوع خوشه­ای چند مرحله­ای و تصادفی ساده  بود. برای جمع­آوری اطلاعات از دو نوع پرسشنامه استاندارد (سلامت اجتماعی کییز) و محقق ساخته استفاده­ شد. مقدار ضریب آلفای کرونباخ 942/0 به دست آمده است که حاکی از پایایی سوالات می­باشد. برای خلاصه کردن داده­ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد و ...) استفاده شد و دربخش آمار استنباطی برای بررسی روابط بین متغیرها از آزمون t مستقل، همبستگی پیرسون، تی­تست و تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین وضعیت اشتغال زنان با سلامت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. هم­چنین سلامت اجتماعی در بین زنان شاغل بیشتر از خانه­دار و در بین شاغلین رسمی و پاره وقت بالاترین سطح سلامت اجتماعی دیده شد به عبارتی، شرایط شغلی بیشترین تاثیر را بر میزان سلامت اجتماعی دارد.